۱۸
دی ۹۳
آخرین مطالب
- ۹۳/۱۱/۰۶ماجرای تعدادی موش آزمایشگاهی
- ۹۳/۱۱/۰۶در مورد دوستی
- ۹۳/۱۱/۰۶ماجرای کوتاه یک کارگر خسته
- ۹۳/۱۱/۰۶زندگی نامه ی امام رضا (ع)
- ۹۳/۱۱/۰۶زندگی نامه حضرت محمد ((صلی الله))
- ۹۳/۱۰/۱۸تولد یک پروانه
- ۹۳/۱۰/۰۵مشاهده رنگ سال 1393 و 2014
- ۹۳/۱۰/۰۴کلمات دو حرفی (برای حل جدول )
۰۵
دی ۹۳
سال 1390 خورشیدی سال خرگوش است
این فرمول مربوط میشه به پیدا کردن اینکه امسال و یا هر سال دیگه خورشیدی، سال چه حیوانی است؟!
برای اینکار ابتدا سال مورد نظر را منهای 6 می کنیم. سپس عدد حاصل را تقسیم بر 12 می کنیم . سپس باقی مانده تقسیم را با جدول زیر تطبیق داده و حیوان مورد نظر را از روی جدول پیدا می کنیم.
۱ |
۲ |
۳ |
۴ |
۵ |
۶ |
۷ |
۸ |
۹ |
۱۰ |
۱۱ |
۰ |
موش |
گاو |
پلنگ |
خرگوش |
نهنگ |
مار |
اسب |
گوسفند |
میمون |
مرغ |
سگ |
خوک |
به عنوان مثال، امسال سال 1390 شمسی است. پس 1384 = 6 - 1390 حال باقی مانده تقسیم عدد 1384 بر 12 رو بدست می آوریم، که میشه عدد 4. عدد 4 در جدول معادل حیوان "خرگوش" است. پس امسال سال خرگوش است.
جیل هزاره گی یا سال دوازده حیوانی که از تقویم های ابتدایی بشرست؛ امروز در تمامی کشورهای جنوب شرق آسیا رسمیت داشته، در افغانستان٬ ایران و ممالک پادریا نیز رواج جانبی دارد؛ این تقویم، دوره های دوازده ساله ایست که پیهم تکرار می یابند؛ یعنی سالها به جای تاریخ و عدد به نام حیوانات دوازه گانه نامگزاری شده اند.
بجای سال ۱۳۸8 گفته می شود سال گاو. چون در زمان حیات یک انسان پنج یا شش دوره ی این سالها تکرار می گردد، مردم به آسانی در می یابند که فلان حادثه که مثلا در سال اسپ روی داده بود٬ چند سال پیش از این بوده است و یا اینکه فلان شخصی که در سال مار تولد یافته از روی قیافه ی او می توان دریافت که چند بار سال مار در زنده گی او تکرار یافته است.
ستاره شناسان ما سالهای این دوره را چنین یاد می کنند:
۱- سیچقان ئیل یا سال موش.
۲- اود ئیل یا سال گاو.
۳- بارس ئیل یا سال پلنگ.
۴- توشقان ئیل یا سال خرگوش.
۵- لوی ئیل یا سال نهنگ (که در جنوب شرق آسیا آن را سال اژدها می خوانند.)
۶- ئیلان ئیل یا سال مار.
۷- یونت ئیل یا سال اسپ.
۸- قوی ئیل یا سال گوسفند. (چینی ها آن را سال بز می نامند.)
۹- بیچی ئیل یا سال میمون.
۱۰- تخافوی ئیل یا سال مرغ (که در جنوب شرق آسیا سال خروس نامیده میشود.)
۱۱- ایت ئیل یا سال سگ.
۱۲- تنکوز ئیل یا سال خوک.
در حدود هشتصد سال پیش از امروز، دانشمند و سخنور نامور کشور ما ابونصر فراهی اسامی این سالیان را برای آموزش اطفال در کتاب نصاب الصبیان خویش چنین به نظم کشیده بود:
موش و ببر و پلنگ و خرگوش شمار
زین چار چو بگذری٬ پلنگ آید و مار
و آنگاه به اسپ و گوسفندست حساب
حمدونه و مرغ و سگ و خوک آخر کار
۰۵
دی ۹۳
سال موش ، نخستین سال از دور دوازده ساله ترکان و قبچاقیان و اویغوران که منجمان ترکستان در قدیم یک دور نجومی ترتیب داده اند که پس از استیلای مغول دوره دوازده ساله ترکان در ایران رواج یافت . جالب است حوادثی که در هر سال رخ می دهد، زیر تاثیر و نفوذ حیوان نماد آن سال قرار می گیرد. شاید چنین باورهایی خرافی و بی پایه و اساس به نظر برسد و شاید عده ای باشند که حرکت ماه و خورشید را از زندگی انسان ها موثر می دانند و بعید هم نیست که به واقع هم چنین اثری وجود داشته باشد و تمام متولدین یک سال سرنوشت و ویژگی های شخصیتی و خصوصیات یکسانی داشته باشند،اما از دیر باز و ایام قدیم در ایران نیز برای هر سال شمسی نام حیوانی نام گذاری می شد که تا به امروز نیز متداول است. این نامها که متعلق به 12 حیوان یاد شده است به صورت چرخشی بر روی سالها گذاشته می شوند. جزئیات این نوع گاه‌شمار را می‌توان از تاریخ‌هایی که در آثار قدما و پیشینیان ثبت شده، بدست آورد. نام سال ها به ترکی و ایرانی 1 - سیچقان ئیل (سال موش) نام سال ها به چینی 1 - سال موش
بررسی گاهشماری حیوانی حکایت از آن دارد که این گاهشماری از ترکیب برخی اصول گاهشماری جلالی، گاهشماری هجری قمری و گاهشماری دوازده حیوانی چینی-اویغوری شکل گرفته‌است و در طول هفت قرنی که از یورش مغول به ایران می‌گذرد و تا سال ۱۳۰۴ هجری خورشیدی در ایران رایج بوده‌است. هرچند که در طی این چند سده همواره به یک شکل نبوده و در دوره‌های مختلف، تغییراتی نیز در آن پدید آمده‌است.
پیشینه گاه‌شمار
آغاز این نوع گاهشماری در روز پنجشنبه ۱۵ ژوئیه سال ۶۲۲ مسیحی و با نخستین سال قمری که محمد (ص)، پیامبر اسلام از مکه به مدینه هجرت نمود، آغاز میشود و بنابراین شاید بتوان گفت که این نوع گاهشماری مستقیماً از گاهشماری هجری قمری گرفته شده‌است.
در آغاز به کارگیری این نوع گاهشماری، ماههای قمری اقترانی که با رؤیت هلال ماه آغاز می شد به شکلی که در گاهشماری هجری قمری کاربرد داشت، باقی ماند تا مورد تأیید مسلمانان نیز قرار بگیرد. بدین سان، به همان ترتیبی که در گاهشماری قمری عمل می کردند، طول ماههای قمری را در زیج‌ها وتقویم های سالیانهٔ سی روزه و بیست و نه روزه محاسبه می کردند.
در این زمینه، نخستین روز سال در امور دینی و شرعیات، نخستین روز ماه محرم و در امور مالیاتی و رسمی، نوروز جلالی بود و تاریخ مطابق با آن را، گاه با گاهشماری قمری و گاه با تاریخ ماههای گاهشماری جلالی و برج‌های دوازده گانه سال، مشخص نمودند. در اوایل به کارگیری گاهشماری حیوانی، بیشتر از مطابقت با ماههای هجری قمری استفاده می شد، امّا در دوره‌های بعد، بیشتر گاهشماری جلالی و برج‌های دوازده گانهٔ آن مورد استفاده قرار می گرفت.
بر این اساس، طول متوسط سال برای کارهای رسمی و مالیاتی در گاهشماری حیوانی، برابر با طول متوسط سال حقیقی خورشیدی بود.
تغییرات گاه‌شمار در دوره صفویه
تا دوره صفویه، گاهشماری حیوانی با ماههای قمری رواج داشت، امّا از دوره صفویه، مقرر گردید که علاوه بر ماههای قمری، ماههای شمسی نیز درتقویم‌های سالیانه ثبت شود. این روش از عصر صفویه تا سال ۱۳۲۹ هجری قمری ادامه داشت. در این سال ماههای شمسی با نام برج‌های دوازده گانه پذیرفته شده و در تقویم‌های سالیانه ثبت شدند.
صفویان همچون مغولها سالهای قمری را با نام حیواناتی که به سالهای همزمان چینی-اویغوری اطلاق می‌شد، نامگذاری می‌کردند و از آنجاکه هر سی و سه سال خورشیدی (یا هر سی و سه سال قمری چینی-اویغوری) برابر با سی و چهار سال قمری می‌باشد، همواره یک سال قمری در طی این مدت بی نام می‌ماند. بنابراین در عصر صفویه قرار بر این شد که در گاهشماری حیوانی، در هر دوره سی و سه یا سی و چهار سالهٔ شمسی - قمری ِ چینی - اویغوری، یک سال قمری در نامگزاری حذف گردد.
با اینکه این حذف، در هر سی و سه یا سی و چهار سال لازم بود، امّا در عرصه عمل، چندان به صورت منظم اجرا نمی‌شد. بعنوان نمونه در گزارش اسکندر منشی، وقایع نگار دوره صفویه، در برخی موارد نام یک حیوان به دو سال متوالی داده شده‌است.
این ترتیب در میان ترکان آسیای مرکزی از قدیم معمول بوده و سال مذکور از این قرار است :
2 - اورئیل (سال گاو)
3 - بارس ئیل (سال پلنگ)
4 - توشقان ئیل (سال خرگوش)
5 - لوی ئیل (سال نهنگ)
6 - ئیلان ئیل (سال مار)
7 - یونت ئیل (سال اسب)
8 - قوی ئیل (سال گوسفند)
9 - پیچی ئیل (سال میمون)
10 - تخاقوی ئیل (سال مرغ)
11 - ایت ئیل (سال سگ)
12 - تنگوزئیل (سال خوک)
2 - سال گاو
3 - سال ببر
4 - سال گربه
5 - سال اژدها
6 - سال مار
7 - سال اسب
8 - سال گوسفند
9 - سال میمون
10 - سال خروس
11 - سال سگ
12 - سال خوک
۰۴
دی ۹۳
حرکات |
کارکتر |
|
فتحه (--َ-) |
Shift+A |
|
کسره (--ِ-) |
Shift+D |
|
ضمه (--ُ-) |
Shift+S |
|
سکون (--ْ-) |
Shift+G |
|
تنوین فتحه (--ً-) |
Shift+Q |
|
تنوین کسره (--ٍ-) |
Shift+E |
|
تنوین ضمه (--ٌ-) |
Shift+W |
|
الف بالایش همزه ( أ ) |
Shift+N |
|
الف زیرش همزه ( إ ) |
Shift+B |
|
تای تأنیث ( ة ) |
Shift+I Shift+Z |
۰۴
دی ۹۳
صفحه (الف)
=ابر حامل باران (بل) =ابریشم خام (قز) =ابریشم خام نتابیده (کج) =ابریشم کم قیمت (کژ) =ابله و احمق (بل) =اثر پا (رد) =اثر چربی (لک) =اثر ماتیسن (پر) =اثری از ژید (تز) =اجاق مخفی (فر) =از آرایش بسکتبال (شل) =از ادات تشبیه (سا)
=از باشگاه های فرانسه (رن) =از بت های زمان جاهلیت (هب- ود) =از به پا کردنی ها (شر)
=از بیماری های پوستی (گر) =از حروف یونانی (مو- چی) =از خدایان یونان (رع- را)
=از خواهران برونته (آن) =از رفته به جا می ماند (رد)
=از سوره های قرآن (طه) =از سوره های مکی (یس) =اس (بنیاد ، پایه ، پی) =اسب آذری (ات) =استخوان پاشنه پا (بل)
=استخوان سینه (قص) =استعداد فهم و دریافت (شم)
=اضطراب (تب) =اعتبار (آب)
=اقتصادی در روسیه (نپ) =ال (بچه دزد معروف)
=الفبای موسیقی (نت) =الهه خورشید (رع- را)
=امرود (مل) =امیر قبیله بزرگ (بگ) =انبار ته کشتی(خن) =انتها یا قعر چیزی (ته) =انکار کردن (ظی)
=انگبین (ظی)
صفحه (ب)
=با (آش) =باب ( در ) =باد اندک (رش)
=بادبان کشتی (جل) =باد ریزه (رش) =باد سرد (زم)
=باد کم (رش) =باده (می)
=باران اندک ( رش ) =باران ریز (طل)
=باریک (دق) =باز (وا)
=بازداشتن (کف) =بازی نفس گیر (زو) =باستیل (دژ)
=باغ و زراعت (بن) =باقی جان (نا) =بالا آمدن آب دریا (مد) =بالای فرنگی (آپ)
=بانگ -آواز (غو) =بانگ قمری (وت) =بانگ وزغ ( وغ ) =بت (بغ)
=بث (پراکنده ساختن ، فاش کردن خبر ، آشکار کردن راز) =بج یا بچ (لب، توی دهان ، درون دهان) =بچه دزد معروف (ال)
=بحر ( زو) =بخ (کلمه ای برای مدح و اظهار خشنودی و بمعنی زه ، خه ، خوشا و آفرین) =بخار دهان (ها) =بخس (کم) =بخشی از مغز (مخ) =بخیل (شح) =بخیه خیاطان (کن) =بخیه درشت (کن)
=بددل (غر) =بد (چاره و گزیر ، عوض و جدایی و بمعنی بت و بتخانه نیز می آید). =بدون موی (لغ) =بدی (آک) =بدیع (نو)
=برآمدگی زمین (رش) =برادر پدر (عم) =برای بیان نفرت بکار می رود (اف)
=برانگیختن غبار (بث)
=برجستگی لاستیک ( آج) =برجستگی ته کفش(آج) =برجستگی زیر گونه (لپ) =بردگی (رق) =برز (قد) =برف ریزه (بژ) =برکت (ری)
=برگ برنده (آس) =برگ درخت (رق) =برنج ( رز ) =برهنه (رت) =بریدن از بیخ (حذ)
=بریدن سر قلم (قط ) =بزرگ ( گت - گط) =بزرگ منشی ( نب ) =بزرگ و گنده (گت-گط) =بز کوهی ( کل ) =بژ (برف ریزه که در شب های زمستان به زمین می ریزد). =بش (کاکل - یال اسب- پش و فش نیز معنی میدهد). =بش (بند و بست ، بند و بستی که به ظرف فلزی میزنند). =بش (پنج ترکی) =بغل (بر- کش)
=بغل سینه (کش) =بغل و آغوش (کش) =بک (وزغ ، غوک ، قورباغه و بمعنی وک و پک نیز می آید). =بک (پشت و دنبال معنی میشود و پشتیبان نیز استفاده می شود) . =بل (ابر حامل باران) =بل (پاشنه پا)
=بل (سنجد) =بلکه (بل) =بلی آلمانی (یا) =بلی انگلیسی (یس)
=بلی روسی (دا) =بند پای زندانیان (غل- لگ)
=بندگی ( رق ) =بن (قهوه) =بند و زندان (غل-لگ) =بنده زر خرید (قن) =بنیان (اس- پی) =بو (ند)
=بو (پوست شتر بچه که آنرا پر کاه می کنند). =بوی پشم سوخته (کز) =بوی رطوبت (نا- نم) =بوی ماندگی (نا) =بهانه جویی (نق) =به دنیا آوردن (زا)
=بهره مند شدن (حظ) =بی حس (لس) =بید (پت) =بی صدا می کشد (سل)
=بیکاره (لش) =بیماری ریزش موی بدن (گر) =بیماری ریوی (سل)
=بیماری و مرض ( دا ) =بین (لا)
=بینی روسی (نف) =بی هوشی (غش)
صفحه (پ)
=پارچه و قماش (بز) =پاروی قایقرانان (فه) =پاشنه پا (بل) =پالان چهار پا (جل) =پت (کرک و پشم) =پخ (پهلو ، کلمه ای برای رم کردن حیوانات) =پد: (درخت بی پر و بی میوه) =پراکندگی (شت) =پر: (کتل ، تپه ، زمین پست و بلند) =پر خور-شکم پرست (رس) =پرحرفی(ور) =پرده توری (شف) =پر مرغ (فر) =پژمرده (لس) =پسوند آلودگی (ین) =پشت سر (پس) =پشته بلند (تل) =پشته خاک (تل) =پشم نرم (پت) =پشه (بق) =پش: (یال اسب) =پک: (بمعنی گنده و نا هموار و وزغ و قورباغه) =پو: (دو ، رفتار تند) =پنبه پاک نکرده (وش) =پنج ترکی (بش) =پوستین (وت) =پول آلبانی (لک) =پول ژاپن (ین) =پهلو (ور) =پیچ وتاب (خم) =پیچیدن (لف) =پیشوند نفی در کلمه (نا)
صفحه (ت)
=تابش (تو) =تاب وتوان (نا) =تاخت اسب: تگ =تازه و پر طراوت (تر) =تالاب (ژی) =تپانچه (تس - لت) = تپه (تل) =تردید (شک) =ترک خفیف استخوان (مو) =ترمز چهار پا (چش-هش) =تشنه (تش) =تصدیق روسی (دا) =تفاله (تخ) =تک (نوک و منقار مرغ و تیزی سر چیزی) =تکان و جنبش (سک) =تکه پارچه کهنه (لت) =تکه پاره (لت) =تکیه بر پشتی (لم) =تلخ عرب (مر) =تله و دام (فغ) =تنبل (لس-لش) =تن پوش زنانه (یل) =تنفر (اف) =تو (تاب و به معنی برکه نیز می آید). =تیر پیکاندار (یب) =تیر کوتاه (زج) =تیرگی چشم (تم) =تیزی آرنج (زج) =تیشه بزرگ (تش)
صفحه (ج-چ-ح-خ)
=جامه ابریشمین (خز) =جانب (ور) =جانور بد بو (خز) =جر: (شکاف و رخنه) =جستن گلوله (هک) =جغ : (آبنوس) =جف : (میان تهی و به معنی پژمرده و خشک نیز می آید). =جم : (کثیر و فراوان) =جمع کردن (ضم) =جنگ و ستیز (چخ) =جوان بی تجربه: (غر) =جوش خمیر (وز) =جوی-مراد-کام: (لر) =چچ: (غربال و الک) =چخ: (غلاف کارد و شمشیر) =چخ: (لانه پرندگان) =چرک و ریم (چخ) =چرک و زرداب زخم: (هو) =چسبنده: (دج) =چک (چچ) =چکیدن آب (رش) =چوب خوشبو ( ند-هل) =چه: (چاه) =چهار من تبریز (ری) =چهره: (لچ) =حاشیه (نت) =حدس (ظن) =حر: (گرما- آزاده) =حرارت و گرمی (تف) =حرف پیروزی (وی) =حرف تنفر (آخ) =حرف درد (آخ) =حرف مقطعه قرآنی: (طه) =حرف نازی ها (اس) =حرف نداری (بی) =حرف نفرت(اف) =حرف یونانی (پی) =حلال شدن (حل) =حیوان گران پوست (خز) =خالص (قح) =خانه (کد) =خراشیدن،سائیدن: (حک) =خرخر کردن در خواب: (فخ) =خرس عرب (دب) =خسیس - احمق: (لک) =خطایی در تنیس (نت) =خم (دن ) =خم بزرگ: (دن) =خواری و نرمی: (ذل) =خوب-چرک-ریم: (سخ) =خوب و خوش: (خه) =خودبین (غد) =خود پسند (پک) =خیانت کینه: (غش)
صفحه (د)
=داخل (تو-لا) =دانه پاک نشده: (وش) =درخت انگور (مو-رز) =درختی تنومند: (گز) =درد (آک) =درست به اندازه: (مک) =درک وادراک(حس) =درون دهان: (بج) =درون دهان: (نج) =درون دهان (بچ) =درهم پیچیدن (لف) =دریا (زو-یم) =دریا: (طم- زم- یم) =دزد: (لص) =دستگاه نساجی (هف) =دست مالیدن: (مس) =دماغ: (مخ) =دنبه برشته (جز) =دندان عرب (سن) =دندانه کلید: (تز) =دوخ: (دخ) =دود کردن (دخ) =دور دهان ( نس-کب) =دوستی و محبت (ود) =دوشاب: (مت) =دوندگی: (خت) =ده (کد) =دهان (فم) =دیروز (دی) =دیو حرص (آز)
صفحه (ر-ز-ژ)
=راز (لو) =راست ایستاده: (هج) =راندن مزاحم (دک) =رایگان: (زب) =رب النوع مصری: (را - رع) =ردیف ورده (رج) =رطوبت (نا) =رفتار به ناز (چم) =رمز کتاب التهذیب شیخ طوسی( یب) =رمق (نا) =رنج و سختی بردن در کار: (کد) =رنج و محنت (لگ) =روحانی زرتشتی: (مغ) =رود آرام (دن-رن ) =رود ایتالیا: (پو) =رودخانه: (مغ) =رودخانه بلژیک: (لس) =رود روسیه (دن) =رود فرانسه: (رن) =روشنایی (ضو-سو) =روغن و چربی: (په =روغن کنجد: (حل) =روغن وچربی (په) =رونق و رواج (اب) =روی و رزخساره: (خد) =رها وآزاد (دک) =رئیس جیمز باند (ام) =ریختن آب: (صب) =زاج سفید: شب =زائو ترسان (ال) =زائیدن (زا) =زمین خشک و سخت: (دغ) =زمینه (تم) =زندان (لگ) =زوبین: (مک) =زور-حمله: (کر) =زهر هلاهل: (رز) =زیر پا مانده (له) =زیرک- پهلوان: (کو،گو) =ژنرال جنگ های انفصال: (لث)
صفحه (س)
=سایه (نش) =سپیدار : (پد) =سخن زیر لب: (ژک) =سراب: (آل) =سر بی مو و طاس: (دغ) =سر بی مو: (لغ) =سرکه: (خل) =سر کوه: (شخ) =سرما (زم) =سرمایه: (نس) =سریش (پت) =سطح و رویه (کف) =سعی وکوشش (جد) =سقف: (سغ) =سمبل کوهی: (فو) =سمبل ممانعت (سد) =سنبل کوهی (فو) =سنگ آسیاب (اس) =سو و جانب (ور) =سوسمار (ضب) =سوسن زرد (وج) =سیخونک: (سک) =سیلی و کشیده (تس) =سیلی: (لت) =سینه (ور)
صفحه (ش)
=شاخ جانور: (شغ) =شامل شدن(عم) =شایعه کردن(چو) =شبنم: (طل) =شبیه و مانند: (قش) =شراب : (مل) =شراب انگوری: (له) =شرافت: (عز) =شش عرب (ست) =شعیر : (جو) =شکمباره: (رس) =شکم بند طبی(گن) =شکوه جلال( فر) =شگرد(لم) =شماره مخصوص(کد) =شمشیر بران: (صل) =شهر بی دفاع (رم) =شیره خرما: (مت) =شیشه و قرابه: (کپ)
صفحه (ص-ض-ع-غ)
=صابون خیاطی (مل) =صحرای خشک و بی علف: (لغ) =صدای پشه (وز) =صدای زنبور (وز) =صف (رج) =صدمه (اک) =ضد -بد-خشم-قهر: (دژ) =ضمیر دوم شخص مفرد (تو) =ضمیر فرانسوی: (وو) =طاقچه (رف) =طایفه ای از ترکان: (غز) =طعن و سرزنش: (ژخ) =ظرف سفالی (خم) =عبودیت (رق) =عجول (جت) =عدد تنفسی: (شش) =عدد فوتبالی (اا) =عدد ورزشی (دو) =عدد هندسی (پی) =عرق نیشکر: (رم) =عریان (رت) =عشقه-درختی که به درخت پیچد: (سن) =عصب (پی) =علاقه (ود) =علامت (نت) =علف هرز (خو) =عنوان پادشاهان پیشدادی: (کی) =عود (ند) =عید ویتنامی ها (تت) =غربال (چچ) =غرور و تکبر (نب) =غلاف شمشیر (چخ) =غم واندوه (هم) =غنیمت جنگی: (فی) =غوزه پنبه(وش)
صفحه (ف-ق)
=فرانسه قدیم: (گل) =فروغ ایزدی (فر) =فرو مایه (خس) =فلس ماهی (کچ) =فیلم پنه لوپه کروز در اسکار امسال: (نه) =قمر مصنوعی: (یو) =قورباغه درختی (وک) =قیمت بازاری (فی)
صفحه (ک-گ)
=کاغذ روزنامه (وب) =کاغذ نامرغوب (وب) =کاکل (بش) =کاکل اسب: (فش) =کاهو (خس) =کتف و شانه (خا) =کتک (لگ) =کثیر (جم) =کج (خم =کجاست (کو) =کدوی تنبل: (آج) =کر شدن: (صم) =کرم -حشره: (کخ) =کشنده بی صدا (سم) =کشیش: (قس) =کلام معتبر (نص) =کلمه افسوس (آه) =کلمه تعجب (وا) =کلمه شگفتی (وخ-وه) =کنار ( ور) =کنار جانب: (طف) =کوبیدن در (تق) =کوتاه -فربه: (غک) =کهنه و پوسیده: (رث) =کینه: (وژ) =گذشتن و رفتن بر چیزی: (مر) =گربه عرب(هر) =گربه: (هر) =گرفتن توپ از هوا(بل) =گشوده (وا) =گفتگوی خودمانی (گپ) =گل سرخ (رز) =گل بتونه (مل) =گلو ( نا) =گلابیس (مل) =گلیم دراز: (نخ) =گمراهی (ضل) =گمراهی: (غی) =گنجیشک: (تز) =گیاهی خاردار: (یز =گیوه: (سر)
صفحه (ل -م)
=لاغر: (غث) =لای-لجن: (خر) =لذت بردن (حظ) =لعن و نفرین (سب) =لنگه در (لت) =لوله: (لف) =مادر زن-مادرشوهر: (خش) =مادر لر: (دا) =مالک وصاحب(ذا-ذو) =ماهوت پاک کن(شت) =مایه نشاسته (پت) =محکم کردن (شد) =محله(کد) =مخفف خان (خن) =مرغدان: (خم) =مرغ میرود (جا) =مرغی افسانه ای نظیر سیمرغ: (رخ) =مساوی فرانسوی (پر) =مشک (خی) =مظهر لاغری (نی) =مفلوج: (لس) =مقابل نشر (لف) =مقدار -اندازه: (وی) =مقیاس طول (پا) =ملس: (مز) =منحصر بفرد: (سل) =مورچه ریز: (ذر) =موضوع انشاء (تم) =موی انسان یا حیوان (مل) =موی سست: (نن) =موی مجعد (فر) =می (مل) =میان (تو)
صفحه ( ن- و- ه- ی)
=ناپسند (سد- بد) =ناخالص: (غش) =نادان -کودن: (غت) =ناله -بانگ-آواز: (زخ،ژخ) =ناله و فغان: (ژح- وح) =نام آذری (آد) =نام دو تن از ملکه های مصر قدیم: (تی) =نام قدیم کلیبر (بذ) =نفس سیگاری (پک) =نقش هنری (رل) =نکوهیدن و بد گویی (ذم) =نگاه خیره (زل) =نم (نا) =نوعی حلوا (لو) =نوعی سنبل الطیب (فو) =نی (نا) =نیلوفر: (فل) =نیمه بار (تا) =نیمه دیوانه (خل) =واحد پول آلبانی (لک) =واحد اندازه گیری صوت (بل) =واحدی در سطح (ار) =ورم خودمانی (پف) =وزیدن باد: (هب) =هر بند انگشت دست یا پا: (پک) =هلاک یا هلاکت (ضل) =هواپیمای عجول (جت) =هوای فرار (پس) =یادداشت (نت) =یال اسب (بش)
۰۳
دی ۹۳
روش اول:مخرج مشترک کسرهارابه دست آوریم بعدآن رادریک عدد بالا ترازتعدادکسر خواسته شده ضرب کنیم. روش دوم:صورت های 2کسرراباهم جمع و به عنوان صورت کسروسط و مخرج ها راهم باهم جمع و به عنوان مخرج کسر وسط بنویسیم. روش سوم:معدل گیری:دو کسر را با هم جمع می کنیم بعد تقسیم بر2می کنیم
۰۳
دی ۹۳
روش اول: اگرمخرج بزرگتربه مخرج کوچک بخش پذیربود،مخرج بزرگ رابه عنوان مناسب ترین مخرج می گیریم. روش دوم:اگر وجه مشترکی نداشتند،مخرجهارادرهم ضرب می کنیم. روش سوم: نوشتن کسرهای مساوی. روش چهارم: مخرج بزرگ را 2برابر کرده بر مخرج دیگرتقسیم می کنیم اگر باقیمانده صفرشد،آن را انتخاب می کنیم؛اگر باقی مانده آورد3برابرو... می کنیم و بعد تقسیم می کنیم تا جایی که باقی مانده صفر شود. روش پنجم:بزرگترین عددی که آن دو مخرج برآن بخش پذیرندرا پیدا می کنیم سپس مخرج هارابه صورت حاصل ضرب دوعددمی نویسیم بعد یکی ازعددهای مشترک را حذف می کنیم.
